Pathofysiologie
Een golferselleboog, ook bekend als mediale epicondylitis, is een aandoening die pijn en ontsteking
veroorzaakt aan de binnenzijde van de elleboog.
Bij een golferselleboog is er meestal sprake van overbelasting van de pezen die de buigspieren van de
pols en hand aanhechten aan de binnenkant van de elleboog. Deze overbelasting kan optreden als
gevolg van herhaalde activiteiten waarbij de pols en hand worden gebogen en gestrekt, zoals bij
golfen, gooien, tillen of herhaaldelijk gebruik van een computermuis. Bij bovenhandse sporters kan
het tevens voorkomen als gevolg van een verkeerde techniek of overbelasting sportspecifiek.
De herhaalde belasting kan kleine scheurtjes of irritatie veroorzaken in de pezen die aanhechten aan
het mediale epicondyl (botstuk aan de binnenkant van de elleboog).
De klachten worden aan de binnenzijde van de onderarm ervaren en trekken mogelijk door naar de
pols en hand. Over het algemeen (90%) zijn de meeste mensen klachtenvrij na een jaar als de
mogelijkheid bestaat rekening te houden met de klachten. Natuurlijk herstel zal altijd het streven
zijn.
Diagnostisch proces
Het diagnostische proces van een fysiotherapeut om een golferselleboog te onderzoeken kan
verschillende stappen omvatten
Tijdens de anamnese worden de ontstaanswijze, de symptomen en andere relevante informatie in
kaart gebracht. In het onderzoek wordt de functie van de elleboog onderzocht en met specifieke
testen worden de buigers van de onderarm onderzocht. Aanvullend diagnostiek in de vorm van
echografie kan de verdenking van een golferselleboog bevestigen.
Behandelmogelijkheden
De behandeling van een golferselleboog is meestal conservatief, maar kan afhankelijk van de ernst
ook chirurgisch zijn.
Conservatief
Er zijn verschillende fysiotherapeutische behandelmogelijkheden voor een golferselleboog. De
specifieke behandeling kan variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening, de individuele
behoeften van de patiënt en de reactie op eerdere behandelingen.
De fysiotherapeut kan mobilisatietechnieken toepassen om de mobiliteit van de elleboog en
omliggende gewrichten te verbeteren en rust teweeg te brengen in de aangedane structuren.
Daarnaast kan met gerichte oefentherapie de kracht van de spieren rondom de elleboog, pols en
hand worden versterkt.
Orthopedisch
Bij de behandeling van een golferselleboog kunnen ook orthopedische interventies worden
overwogen, bijvoorbeeld wanneer conservatieve behandelingen niet effectief zijn gebleken.
Een behandeling voor een golferselleboog is het injecteren van corticosteroïden in het pijnlijke
gebied. Corticosteroïden zijn krachtige ontstekingsremmende medicijnen die rechtstreeks in het
getroffen gebied worden geïnjecteerd om ontsteking en pijn te verminderen. Deze injecties kunnen
echter gepaard gaan met bijwerkingen en worden meestal als een tijdelijke oplossing beschouwd.
In zeldzame gevallen, wanneer de symptomen aanhouden en ernstig zijn, kan chirurgische
behandeling worden overwogen. De operatie voor een golferselleboog omvat meestal het
verwijderen van beschadigd weefsel en het herstellen van de pees. Dit kan worden gedaan met
behulp van verschillende chirurgische technieken, zoals peesresectie of peestranspositie.
Het is belangrijk op te merken dat chirurgische interventie meestal als laatste redmiddel wordt
beschouwd wanneer conservatieve behandelingen niet effectief zijn gebleken. Het herstel na een
operatie kan langdurig zijn en vereist revalidatie onder begeleiding van een fysiotherapeut om de
functie van de elleboog te herstellen.